Livet är bra

Lieve allemaal,

Ik zit op dit moment in een super schattig klein cafeetje in de buurt van mijn huis met een stukje taart en een kopje thee. Het leek me wel weer eens tijd voor een nieuwe blog en dit leek me de perfecte plek om eraan te beginnen. Ik heb in ieder geval weer genoeg meegemaakt hier in het mooi Zweden. Waar zal ik eens beginnen…

Ik heb de afgelopen weken een hoop leuke dingen gedaan met andere studenten. Zo ben ik met Maria, Wega en Florian naar een escape room geweest. Je wordt hierbij opgesloten in een kamer en moet er door middel van allerlei hints en opdrachten uit weten te ontsnappen. Ik heb gelachen en gegild, het was een hele leuke ervaring! Ook ben ik bij een Braziliaans diner van Gabriela geweest. Zij had een maaltijd gemaakt met rijst, bosuitjes, gezoute bonen en een soort meel met gebakken ei. Ik heb zalig gegeten! Ik hoop dat ik vaker Braziliaans mag eten bij Gabriela. Het was ook een hele gezellige avond. Ik ben met Pauline, Rebecca en Elisa naar Skansen geweest. Dit is een soort openluchtmuseum/dierentuin. Er zijn heel veel oude Zweedse huisjes, zoals een oude school en een oude boerderij. Ook hebben ze er Zweedse dieren, zoals bruine beren, wolven en rendieren. Ondanks dat de meiden met wie ik in Skansen was soms iets teveel Frans praatten in plaats van Engels, heb ik wel een leuke dag met ze gehad. Ook heb ik nog een leuke pizza+filmavond met Maria gehad, ben ik naar een streetfoodmarket geweest, heb ik een mediatie+yoga les gevolgd en ben ik naar verschillende feestjes bij het studentengebouw bij mij in de buurt geweest. Gisteravond ben ik met Maria naar het theater geweest, naar een Engelse improvisatieshow over buitenlanders die in Zweden zijn komen wonen. We hebben erg gelachen! Zo knap hoe acteurs ter plekke iets kunnen improviseren met de informatie die het publiek hen geeft.

Om over één avond nog even wat uit te wijden… Vorig weekend was Andrii jarig en hij gaf een feestje in de common room bij Fjällis (de studentenflat). Er werd muziek gespeeld (ik heb zelfs nog even gezongen met Maria), gekletst en drankjes gedronken. Later op de avond besloten we uit te gaan in het centrum van Stockholm. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan. We gingen met 10 mensen de stad in, maar we werden bij ongeveer elke club geweigerd. Elke club had zijn eigen smoes; sommigen van ons waren te jong, we stonden niet op de gastenlijst (dat stonden we wel!), onze groep was te groot, we stonden niet in de goede rij, we kenden niemand in de club en ga zo maar door. De eerste paar smoezen geloofde ik nog wel, maar daarna kregen we toch het idee dat we een beetje werden gediscrimineerd. Blijkbaar hebben ze hier liever Zweedse mensen dan internationale studenten in hun clubs. Uiteindelijk zijn we naar Sturehof gegaan, een restaurant/disco/bar waar iedereen wordt toegelaten. Wanneer je binnenkomt loop je eerst door een bar, daarna moet je kriskras door een heel chique restaurant waar mensen om 1 uur ’s nachts enorme zeebanketten aan het eten zijn en dan kom je via een steile trap bij een kleine dansvloer. Ik vond dit een hartstikke leuke plek om te dansen, dus wat mij betreft hadden we hier veel eerder heen kunnen gaan. Al met al heb ik een hele leuke en gezellige avond gehad.

Met mijn werk als au pair gaat het z’n gangetje. Ik zou hier natuurlijk veel en veel meer over kunnen vertellen, maar omdat dit een openbare blog is doe ik dat liever niet, vanwege de privacy van het gezin. Maar ik heb het prima naar mijn zin, vind het fijn dat het gezin zo flexibel is wanneer dat voor mij nodig is, ik voel me erg welkom en ben dol op de kindjes.

Twee weken geleden heb ik mijn eerste Zweedse examen gehad en gelukkig heb ik het gehaald! Jättebra! Dat betekent dat ik door kan gaan met de vervolgcursus en dat wil ik erg graag. Ik kan op dit moment een basisgesprekje voeren op straat en dingen bestellen in een café in het Zweeds. Het lezen gaat ook wel redelijk, ik probeer zo vaak mogelijk de krant te lezen in het Zweeds.

Een minpuntje op dit moment is denk ik vooral dat ik mijn vak aan de universiteit niet zo interessant vind en totaal niet uitdagend. Ik vind het niveau te laag, de meeste docenten niet zo heel goed en ik vind het onderwerp toch minder interessant dan ik van tevoren had verwacht. Het vak over de rechten van het kind duurt nu nog drie weken en daarna zou mijn 2de vak beginnen, over onderwijs in verschillende landen. Ik wil mijn huidige vak wel afmaken, maar ik denk niet dat ik het 2de vak ga volgen. Normaal gesproken kan ik echt energie krijgen van iets dat ik leuk vind en ik merk dat ik van dit vak vooral moe wordt. Maar dat betekent wel dat ik hard opzoek ben naar een nieuwe uitdaging! Het liefst zou ik langer dan een half jaar hier in Zweden blijven, maar dan moet ik wel iets te doen hebben dat me mentaal uitdaagt. De pogingen die ik heb gewaagd om ergens mee te helpen aan onderzoek, een stage te lopen of vrijwilligerswerk te doen lopen vaak stuk op het feit dat mijn Zweeds nog niet goed genoeg is of dat ik me niet kan vastleggen voor een heel jaar. Dat begrijp ik ook wel, maar het is toch jammer. De afgelopen week ben ik hard aan het googelen geweest naar interessante, uitdagende projecten. Op dit moment denk ik erover na om me aan te melden voor een vrijwilligersproject in Sri Lanka. Ik zou daar voor 2 maanden een werkplek kunnen krijgen in een traumacentrum voor kinderen. En dat is wel een van mijn dromen. Het is totaal niet wat ik mezelf zag doen dit jaar, al helemaal niet in Sri Lanka, maar ik merk dat dit project me enorm enthousiast maakt. En het feit dat Saskia daarna graag met mij een paar weken rond zou reizen in dit land maakt me zelfs nog enthousiaster! Maar ik er nog even goed over nadenken en ik zou ook eerst door een selectieprocedure moeten komen. Bovendien zou ik pas rond April gaan, dus tot die tijd heb ik nog wel een andere bezigheid nodig. Misschien dat ik online een of twee vakken kan volgen bij een school in Canada, over het begeleiden van kinderen en jongeren met een trauma. Daar gaat mijn hart in ieder geval wel sneller van kloppen :)

Een leuk weetje om mee af te sluiten is een paar dagen geleden het poollicht tot in Stockholm te zien was! Ik heb het zelf niet goed kunnen zien (wellicht omdat ik in de kelder woon :p), maar ik kreeg prachtige foto’s van vrienden uit de buurt te zien. Hopelijk kan ik het binnenkort zelf ook een keer zien. Waarschijnlijk komt dat wel goed, aangezien ik in de kerstvakantie met mijn moeder naar Lapland ga reizen. Omdat Saskia en mijn vader dit jaar in Afrika kerst vieren, vonden mijn moeder en ik dat we ook wat speciaals konden gaan doen met kerst en oud en nieuw. Dus wij vieren dit jaar met z’n tweeën kerst in Göteborg en oud en nieuw in het ijshotel onder the northern lights. Dat wordt vast heel speciaal!

Voor de komende tijd heb ik natuurlijk weer genoeg leuke plannen: ik ga morgen naar het museum Fotografiska met vrienden, maandag uit eten met de Franse meiden, donderdag spreek ik af met een Nederlandse au pair voor een fiets+fika combinatie. Ook moet ik de komende week voor studie een aantal scholen bezoeken, dat lijkt me nog wel redelijk interessant. Over 2 weken komen mijn ouders naar Stockholm. Ik kan bijna niet wachten om ze mijn leven hier te laten zien! En ergens in de komende tijd staat er nog een tripje naar Mälmo en Lund op de planning, gezellig samen met Alice.

Hopelijk gaat alles goed met iedereen,
Vi ses!
Rianne

p.s. Voor de mensen die dat nog niet hebben uitgevonden (zoals bijvoorbeeld mijn ouders), er staan foto's van mijn tijd in Zweden onderaan mijn blog.